Al kijkend in je ogen,
Zo knuffelend op de bank die dag,
Een ander paar ogen die dat gedogen,
Raar idee, dat dat kan en mag.
Strelend zachtjes over je huid,
Gedachten staan even stil,
Toch roept het geweten soms luid,
En eindigd die streling met een ril.
Dan later, als ik weer alleen ben,
Denk ik terug aan dat moment,
Gevoelens, die ik niet onderken,
Zoeken hun weg naar ieder fragment.
Want verschillende gevoelens passeren de revue,
Het is eigenlijk niet te beschrijven,
Soms denk ik: wat nu?
Maar het liefst wil ik dat jullie dicht bij me blijven.
Zodat ik kan blijven in deze heerlijke roes,
Het voelt geweldig, echt heel fijn,
Aandacht krijgen, spinnen als een poes,
Bij jullie kan ik echt ontspannen zijn!