Staren
Staren
Nietszeggende starende blikken
Minuten die langzaam wegtikken
Oneindeloze vertes aan de horizon
Goudomrand ondergaan van de zon
Het lengten van de schaduwen
Overtrekkende meeuwen en zwaluwen
Symbolen van een dag die gaat nachten
Ondergaande zon neemt mee mijn gedachten
Visioenen van een langzaam ondergaand leven
Zittend hier, als in een stilleven
Wachtend op omringende duisternis
Waarin alles een gefluister is
Dromend over onwerkelijkheden
Verdriet van vergangelijkheden
Beseffend dat dromen nooit uitkomen
De nacht biedt mij een onderkomen
Blijkt een schuilplaats te zijn
Voor al mijn verdriet en pijn
Nietszeggende starende blikken
Minuten die langzaam wegtikken
Oneindeloze vertes aan de horizon
Goudomrand ondergaan van de zon
Het lengten van de schaduwen
Overtrekkende meeuwen en zwaluwen
Symbolen van een dag die gaat nachten
Ondergaande zon neemt mee mijn gedachten
Visioenen van een langzaam ondergaand leven
Zittend hier, als in een stilleven
Wachtend op omringende duisternis
Waarin alles een gefluister is
Dromend over onwerkelijkheden
Verdriet van vergangelijkheden
Beseffend dat dromen nooit uitkomen
De nacht biedt mij een onderkomen
Blijkt een schuilplaats te zijn
Voor al mijn verdriet en pijn
Reacties op dit gedicht
| will hanssen: | Woensdag, augustus 04, 2004 21:21 |
| Zeer mooi geschreven, Meta! Liefs, Will |
|
| MayadeBij: | Woensdag, augustus 04, 2004 20:54 |
| God wat een lekker gedicht, kan niet anders zeggen.. De nacht is echter ook koel en mysterieus, spannend, uitdagend, onvoorspelbaar, en heerlijk ruimtelijk!! jaja, nachtvlindertje BAM!! (zoals ik dat met Jannetje samenzweerderig zou bezweren :) | |
Over dit gedicht
| Auteur: meta oost | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 04 augustus 2004 | ||
| Thema's: | ||