en kom allengs tot rust
Door wouden van verlangens
zal ik mijn paden kappen
Op hellingen van ´t bos
schreeuw ik mijn oerkreet uit
De kronkelwegen water zal ik volgen,
en distels onder blote zool vertrappen,
stil zweven over ´t eeuwenoude mos
En voor gevaren zal ik vluchtroutes verkiezen
Totdat ik aan het minnemeer beland
Ik zal mij in de warmte van je hart verliezen
Mij leiden laten als een blinde aan je hand
Ik zal de branding van emotie kunnen horen
Net als het vuur van passie door mij wordt gevoeld
In mij weerklinken duizend liefdeskoren
En nog steeds is hitte niet bekoeld
die in mij brand, als was ik toorts van lust
Ik laat mij door jouw golven overspoelen,
verdrink in jou, en kom allengs tot rust.
**********
sunset 03-08-2004
**********
Lesley-Ann: | Woensdag, augustus 04, 2004 21:07 |
Prachtig, mooi geschreven. Liefs lesley-Ann | |
Hermans Dirk: | Woensdag, augustus 04, 2004 20:06 |
heel mooi | |
Raira: | Woensdag, augustus 04, 2004 10:27 |
wat een heerlijk positief gedicht, zo mooi de woorden die je gebruikt om de liefde te vertolken....prachtiggg liefs raira |
|
Paul de Bruyn: | Woensdag, augustus 04, 2004 10:07 |
Een droom van een liefdesverklaring... prachtig verwoord liefs Paul |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 04 augustus 2004 | ||
Thema's: |