Het geluk,
geloof en
tedere genegenheid,
wil je houden,
wil je nooit meer kwijt.
Angst om wat
er kan gebeuren,
onzekerheid
wat komen kan,
te betreuren.
Zo tastbaar,
zo bijzonder,
een wonder,
zo onduidelijk,
zo waar.
Vreemde woorden,
raadsels,
een droom van
slechts,
enkele accoorden.
Een melodie,
wiegend
in de wind,
een onverwachtse
lach,
van een
pasgeboren kind.
lommert: | Zaterdag, juli 31, 2004 11:13 |
dit gedicht raakt me...prachtig xxxwillem |
|
bieke: | Vrijdag, juli 30, 2004 22:41 |
Denk je dat je er volop van geniet en geef je groot gelijk ze zijn ook zo lief Liefs Bieke, |
|
*** Lanaatje37***: | Vrijdag, juli 30, 2004 22:12 |
mooooooooooooooooooi... heel mooi.... liefs, Lia |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 30 juli 2004 | ||
Thema's: |