..::Die ene grote muur::..

Hij zit me altijd dwars,
Altijd op het moment dat ik je iets wil zeggen.
Dan versperd hij mij de weg,
Kan ik niets meer uitleggen.

Die grote muur,
Is al langzaam aan het afbreken.
Eerst durfde ik je niet eens hallo te zeggen,
Nu zijn we elkaar constant aan het spreken.

Maar die muur blijft,
Ik blijf bang voor je antwoorden.
Telkens kom je zo onverwacht over,
En dat terwijl ik je al drie jaar ken.

Onverwacht,
Meestal positief.
Maar soms heb je van die uitspraken,
Dan ben je zo naief.

En daardoor is mijn lichaam
Die muur gaan bouwen.
Altijd op de hoede voor je gesprekken,
En of ik je wel kan vertrouwen.

Toch weet ik zeker,
Dat de muur ooit weg zal zijn.
Natuurlijk, er blijven ruines,
Maar die zijn dan maar heel klein.