Waar enkel goud en wit troost bied
Kan rationeel denken niet langer
Verspeelt de werkelijkheid haar zin
Vergaan de woorden met veel moeite
Een bittere traan die warmte zoekt
Op het gezicht getekend door pijn
Aangedaan in tijden van leegte
Waar angst en eenzaamheid zich huist
Onbegrip voor wat het leven geeft
Verdriet om wat nooit meer kan zijn
Vergaan de dagen zonder blijdschap
Kan enkel de zon een glimlach geven
Verloren strijden tegen de dagen
Die nog komen moeten gaan
Angst voor leegte in de tijden
Die komen waar nu duister ligt
25-07-04
will hanssen: | Zondag, juli 25, 2004 17:18 |
Prachtig geschreven, Benjamin.....heel mooi.... Liefs, Will |
|
Galadriëlle: | Zondag, juli 25, 2004 02:05 |
Auwtsj, hier voel ik zoveel herkenning.. Even mijn armen om je heen, samen is al minder alleen misschien.. Liefs, Suus |
|
*Sofieke*: | Zondag, juli 25, 2004 00:15 |
mooi... |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 25 juli 2004 | ||
Thema's: |