JE WIEGT IN WIND
je wiegt in wind
je was een knop
die lente nodig had
de winter al ontloken
de groene bladeren
nog niet gebroken
wachtend op de zon
ik zie je opengaan
voor het eerst spontaan
jezelf gevend in wat al die
tijd verborgen is gebleven
het wordt hoogzomer in
de geur van eigen leven
je wiegt in wind
van warme woorden
schrikt van het gevoel dat
je ook anderen kunt bekoren
schiet wortel in zelfstandigheid
eigenheid krijgt eindelijk haar tijd
wil melker
23/07/2004
Reacties op dit gedicht
| Cora68: | Maandag, juli 26, 2004 11:26 |
| Erg mooi. Knuff, Cora |
|
| Hermans Dirk: | Vrijdag, juli 23, 2004 11:30 |
| weer een mooi gedicht | |
| Green eyes: | Vrijdag, juli 23, 2004 11:20 |
| Weer een plaatje Wil graag gelezen. nog een fijne dag liefs Marina |
|
| Fortune: | Vrijdag, juli 23, 2004 10:20 |
| heel mooi neergezet.. lang leve het leven... Het is iets mooi.. moeten we van genieten :D liefs, samantha |
|
| *** Lanaatje37***: | Vrijdag, juli 23, 2004 09:07 |
| en zo gaat het leven verder...generatie na generatie... prachtig neergezet Wil. liefs, Lia |
|
| Raira: | Vrijdag, juli 23, 2004 09:05 |
| Een lach een blik met woorden stil zomaar te weten ik ben ik...... een gedicht die voor mij een plek krijgt heeeeel mooi Wil...... .......liefs |
|
| *anneke*: | Vrijdag, juli 23, 2004 08:22 |
| kleine kinderen worden groot... liefs, namasté, A. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 23 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||