Ik weet het...
jij wordt nooit meer verliefd op me,
maar soms lijkt het net,
of je dat wel zal doen...
Ik kan het gewoon nieh uileggen,
maar ik weet dat het niet kan,
ik weet dat je noojt meer gaat zeggen,
ooh god ik houw van jouw.
Maar elke keer als je naar me lacht,
blijf ik dat toch stiekem hopen,
en dat al die tijd dat wel elkaar niet meer zagen,
je dikwijls aan mij hebt gedacht.
Maar dat zal niet zo zijn,
ik zie je graag,
normaal voelt dat fijn,
maar nu niet....
Ik weet niet wat ik moet zeggen,
als je vraagt hoe het met me gaat
ik zou kunnen zeggen dat ik wil
dat jij je hand op men schouder gaat leggen,
Maar misschien maakt me dat nog meer kapot,
nog meer,
ik wil roepen,
Dat je best van al oprot...
Maar dat wil ik ook niet...
ik weet niet wat ik wil,
en dat jij alles ziet...
Ik weet het niet... enkel dat ik je graag zie...