Gevoel
Ook al zie ik je beeld vervagen,
toch zijn er nog zo van die dagen,
dat ik stik in m'n verdriet..
Soms zie ik je nog voor me,
in m'n allerdiepste dromen,
gelukkig en liefdevol,
alsof alles terug opnieuw begon..
Ik voel me zo verlaten,
volledig in de steek gelaten,
m'n hart in 1000 stukken,
gevoelens proberen te verdrukken.
Dit zal ons nooit meer overkomen,
ik kan er alleen nog maar van dromen,
wat ik voor je voelde kan ik niet beschrijven,
het leek alsof het zo moest zijn..
Nooit in heel m'n leven
heb ik m'n hart en ziel gegeven,
nu zijn ze kapotgeslagen,
m'n kwetsbaarheid moet ik op m'n schouders dragen..
Ik ben dezelfde niet meer,
m'n hart doet zo verschrikkelijk zeer,
een deel van me is afgebroken,
het zal nooit meer hetzelfde zijn..
En nu ik besef wat je hebt gedaan,
zie ik je daar nog altijd staan,
die aller eerste blik, je eerste woord,
ik zal het nooit vergeten..
Dit komt nooit meer goed,
misschien in een tweede leven,
toch kan ik je nooit vergeven,
ook al hoop ik diep vanbinnen,
om weer helemaal opnieuw te beginnen..