Ben je ooit al eens op een plek geweest
waar er heel veel mensen zijn
maar waar je je alleen voelt?
Eenzaam en alleen tussen vele mensen.
Zo voelde ik mij,
de laatste dagen,
voordat ik vertrok.
( Ik weet dat je dit pas zult lezen
als ik al vertrokken ben.)
Ik zal er me amuseren dus
wees niet bang.
Ik zal vele vrienden terugzien,
stoeien op het strand,
...
en ja ik zal lachen.
Maar zal deze glimlach gemeend zijn?
Ik weet enkel dat dit
de enigste 14 dagen op 1 jaar zijn
dat ik ECHT leef en even mijn zorgen vergeet.
Maar bestaat er een leven zonder zorgen?
Een leven zonder zorgen is dat een echt leven?
Maar weet ook dat dit
de bangste 14 dagen van men leven zullen zijn,
want ik weet niet hoe het verder moet als ik terugkom.
Wat met mijn gedachten?
Wat met mijn leven?
...
En wat als ik me weer eenzaam en alleen voel
op een plek waar vele mensen zijn?
Robin
********************
Ik weet dat dit niet echt een gedicht is maar ik zat er mee in mijn hoofd en ik moest er ergens mee naartoe. Mijn papier werd het antwoord. En ik wou je gewoon even laten weten wat er in mijn hoofdje omgaat.