Liefde maakt nimmer levensmoe
Het is de regen maar
die tranend aarde zuivert
En niet een vreemde, geest
waarvoor je angstig huivert
De stilte in een storm,
het oog van je gevoelens
En 't vallen van kristallen druppels,
die wellen uit jouw bron,
maken niet droef maar blij
Zij zingen in jouw vrede:
'De liefde is nabij'
Het is een zwangere lucht
waar liefde zich laat voelen,
en in een kleine zucht
waarmee je tast naar mij
Want beiden zijn verloren,
het leven dof in eenzaamheid,
als droefheid wordt geboren
in leegte die nooit kan bekoren
Dus ben en blijf ik, eender hoe
enkel in 'houden van' van jou
Liefde maakt nimmer levensmoe.
**********
sunset 10-07-2004
**********
Lesley-Ann: | Vrijdag, juli 30, 2004 21:02 |
Prachtig geschreven.Liefs Lesley-Ann | |
*Shanti*: | Zaterdag, juli 10, 2004 18:55 |
Zonder liefde kan men best levensmoe worden, we hebben allemaal liefde nodig, hoe dan ook! Mooi! Liefs, namasté, Shanti |
|
lommert: | Zaterdag, juli 10, 2004 10:49 |
Liefde maakt nimmer levensmoe...zoals jij het bovenstaande beschrijft, zo kun jij dat alleen. Prachtig willem |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 10 juli 2004 | ||
Thema's: |