Ik had er al lang niets meer van verwacht,
en nooit had ik er zelfs maar aan gedacht.
Dat ooit die dag weer eens zou komen,
dat Cupido's pijlen me zouden doorboren.
Het gevleugelde ventje schoot recht in de roos,
ik voel, terwijl ik dit schrijf, dat ik bloos.
Een elegante deerne kruiste mijn pad,
een gevoel dat ik lang niet meer heb gehad.
De angst om te falen, die is er niet bij,
alleen maar vreugde, genot,...meer dan zomaar blij.
Het verleden smelt weg als sneeuw voor de zon,
de toekomst lacht me toe, ik weet nu weer waarom.
Om die kleine lieverd, die als geeneen bij me past,
zelfs in het donkerste duister vind ik haar op de tast.
Het is iets raars, wat verliefd zijn met je doet,
maar zeg nu zelf: Is het niet iets onwezenlijks goed?
margot: | Zondag, juli 11, 2004 01:36 |
komt zeker door die beertjes pyama hahaha grapje ;-) knap en simpel neer gepend...genieten Eric,samen ;-) liefs,margot |
|
bieke: | Zaterdag, juli 10, 2004 00:06 |
Voila zoals ik eerder al zei, het komt op een dag weer op je pad liefs bieke, |
|
shelob: | Vrijdag, juli 09, 2004 22:44 |
Goed geschoten is altijd raak. | |
will hanssen: | Vrijdag, juli 09, 2004 21:49 |
Heel mooi je gevoelens verwoord, Eric.......en heel veel geluk samen, hoor! Liefs, Will |
|
Auteur: Eric Van Aelst | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 09 juli 2004 | ||
Thema's: |