Mijn ijzige tranen, zo ontzettend koud
rollen over mijn verwarde blik
Het bericht dat tien minuten geleden kwam
voelde als, help.. help me.. ik stik
Uitzichtloos na ruim drie maanden vechten
Ik rende van ziekenhuis naar je vrouw
van je kids naar mijn eigen ouders
Ik wilde troosten, verwijderen alle kou
Maar het heeft niet mogen baten
je zal straks echt moeten gaan
Lieve Leo, zo bang ben ik nu
waarom doet het leven ons dit aan
Je pijn is ondragelijk geworden
en dat besefte ik van de week maar al te goed
Toen je door de brandweer je huis uit werd getakeld
ja lieve Leo, toen zakte echt de moed
Dit weekend is het erop of eronder
we zullen je moeten missen schat
Huilen, schreeuwen gillen
je hebt een veel te kort leven gehad
Ik wil nu niet meer schrijven
daarmee krijg ik je niet terug
De komende dagen zullen letterlijk dodelijk zijn
laat het wonder komen nu, alsjeblieft, heel vlug
[ WWW. LEO-MERSCH.NL ]
_______________________________________
Het mag niet waar zijn.. het KAN niet..
Je kids hebben net te horen gekregen dat papa dood gaat.. Heel snel..
Leo... lieve, lieve Leo.. ik weet geen woorden.. weet geen zinnen..
Alleen dat ik je echt niet missen wil.. Je zal verlost worden van je lijden..
De pijn zal je niet meer voelen....... Je wilde zo graag.. vocht zo hard..
........................Tranen.........................
schoolisleuk100: | Donderdag, december 07, 2006 19:52 |
VEEL STERKTE, en veel liefs , Kristel X-x-X |
|
Nell3kuU: | Zaterdag, juli 10, 2004 20:39 |
Lieve bevertje, probeer toch door te gaan met leven. Leo zou dat ook zo gewild hebben. Probeer net als nu je verdriet zo te verwerken en er natuurlijk veel over te praten. Ik zal aan je denken. Veel sterkte. Kus, nell3kuU |
|
arie: | Vrijdag, juli 09, 2004 23:57 |
Helaas wordt er nooit gevraagt naar het waarom... Het leven lijkt hard, maar zie welk een vreugde hij in die korte tijd aan jou heeft gegeven.. Al is hij niet meer hier (straks) Toch blijft hij heel nabij.. Zijn plaats heeft hij al in jouw hart. Onthou hem en hoe hij was, dan heeft hij niet tevergeefs geleeft.. Steun zijn vrouw en kinderen zoveel je kunt en ga door met jouw leven Sterkte, Arie |
|
Duifje: | Vrijdag, juli 09, 2004 22:35 |
Ik ben er stil van Met veel bewondering gelezen Je zal moeten loslaten om verder te leven hoe moeilijk ook Veel sterkte |
|
Galadriëlle: | Vrijdag, juli 09, 2004 22:22 |
Ik kan me enkel neerleggen bij wat Mar heeft gezegd.. Ohja en je in gedachte een mega dikke knuffel geven natuurlijk ;-) |
|
~Marina~: | Vrijdag, juli 09, 2004 21:23 |
en toch Naomi, zal je moeten leren loslaten, en zullen zijn kinderen dat ook moeten leren. Want dat dit is, staat als een bus, en dat het niet meer om te draaien is ook. Het is moeilijk maar leer accepteren. Met huilen krijg je geen enkel leven terug. sterkte, Mar |
|