Een leven zonder jou...
Een leven zonder jou,
is als een roos zonder druppeltjes ochtenddauw.
Ik zou me voelen als de aarde zonder admosfeer,
als een strand zonder schelpen of een leeggelegd meer.
De engelen zouden hun vleugels verliezen,
dagen en nachten zou ik om jou zitten kniezen.
Leeg zou ik me voelen, mijn hart zou veranderen in steen.
Al zou de tijd voorbij vliegen, dan...nog...ben ik niet over jou heen.
Ik zou me voelen als een vogel die niet kan vliegen, helemaal alleen op deze wijde bol...
Als ik je ooit weer eens zal tegenkomen, slaat mijn hart zeker weer op hol.
is als een roos zonder druppeltjes ochtenddauw.
Ik zou me voelen als de aarde zonder admosfeer,
als een strand zonder schelpen of een leeggelegd meer.
De engelen zouden hun vleugels verliezen,
dagen en nachten zou ik om jou zitten kniezen.
Leeg zou ik me voelen, mijn hart zou veranderen in steen.
Al zou de tijd voorbij vliegen, dan...nog...ben ik niet over jou heen.
Ik zou me voelen als een vogel die niet kan vliegen, helemaal alleen op deze wijde bol...
Als ik je ooit weer eens zal tegenkomen, slaat mijn hart zeker weer op hol.
Reacties op dit gedicht
| little dark_girl: | Vrijdag, juli 16, 2004 21:20 |
| da's kai schoon echt prachtig | |
| Hermans Dirk: | Vrijdag, juli 09, 2004 09:21 |
| mooi verwoord in een mooi stijl zo talent vol Prachtig werk |
|
| fox_bert: | Woensdag, juli 07, 2004 21:45 |
| kom hem dan maar weer snel tegen, want zonder vogels en een strand zonder schelpen maakt het leven niet compleet. groeten Bert |
|
| leen baert: | Woensdag, juli 07, 2004 20:50 |
| Met zeer veel gevoel geschreven! Mooi!!!!!! Knufke xxxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lasombra | 
|
|
| Gecontroleerd door: benji | ||
| Gepubliceerd op: 07 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||