Liefde
We leerden elkaar kennen in moeilijke tijden.
Want we hadden allebei veel te lijden.
Jij met je ouders, ik met mijn stage.
Het was als een zware bagage,
Op onze levensreis.
Alsnog bracht je me van de wijs,
Op die ene dag.
Met je stralende glimlach,
Gericht naar mij,
Maakte je in me een gevoel los,
Dat meer was als blij.
Ik kan het gevoel niet beschrijven,
Maar ik wist dat ik bij jou wou blijven.
We maakten samen veel lol,
Ongelukkig genoeg speelde onze situatie toch een rol,
In ons samenzijn.
Chris, Petra en Stefanie,
Zij wilden het niet, dat wij onze gevoelens uitten voor elkaar.
Maar we waren nog niet met ze klaar.
Want we hielden van elkander,
En bleven elkaar beloven,
Dat we in onze liefde zouden blijven geloven.
Hoewel we allebei nog zitten met problemen,
Kan niemand ons van elkaar ontnemen.
Nog één ding,
Voordat ik het vergeet,
Want ik wil er zeker van zijn dat je het weet.
Dat is dat ik aan je blijf denken,
Mijn liefste Femke.
Geschreven door Michiel,
degene die mij heeft gered van de dood die ik bijna zelf veroorzaakt had.
En natuurlijk ook degene van wie ik zielsveel houd.