je naam krijg ik niet meer uit mijn keel
ik denk nog aan je, alleen als ik me verveel
wanneer ik alleen ben dwaal je door mijn hoofd
je woorden zo diepzinnig ik was verdoofd
de muziek die jij draaide
de manier waarop je naar me zwaaide
me hart stond even stil
alles om me heen was kil
de lucht grijs en de straten zwart
een afscheid is altijd moeilijk
en eindigt vaak lelijk
Trieste dagen
de dingen die nooit vervagen
Alles krijgt weer kleur
de grijze lucht
die snel vlucht
de zwarte straten
mochten niet meer baten
alles goed en wel
de dingen jij wilde
de dingen waarvan jij vond dat ze moesten
en nu
het kan me reet roesten.