Ik zie het niet…

De maan wordt vervangen door de zon
Het lichtpuntje in de lucht,
verspreid zich over de hemel.
De dag is verstreken,
vandaag wordt gister.

Ik sluit elke opening in het huis,
Ik trek een deken over mijn hoofd.
Ik zie het niet,
Maar het is daar…
Het neemt en het bespied.

Ik zet mijn uurwerk stil…
Ik doe mijn oren dicht
Bij elk geluid hoop ik dat ik me vergis
maar het kraaien van de haan
Verraad dat het er nog is

Door een kier zie ik het zonlicht
Langzaam wordt het licht gedoofd
Teleur gesteld begin ik te huilen
Mijn wil is niet sterk genoeg,
Om me er voor te kunnen verschuilen

Ik sluit mijn ogen
Geschrokken open ik ze weer
Snel pak ik de spiegel erbij
Het is niet stoppen
Nu heeft het ook mij…

De maan wordt vervangen door de zon
Het lichtpuntje in de lucht,
verspreid zich over de hemel.
Mijn leven is verstreken
Morgen wordt vandaag