Kom, laten we willen
kom, laten we willen
in een spiraalgang beminnen
omhoog geslingerd
in perspectief
gezien onze zinnen
tussen de verste sterren
waar we onze aardse liefde
op onontdekte plekken
en naar believen opnieuw
gaan ontdekken
puur een zoeken naar puur
schoon gewassen in eenvoud
waar de natuur
ons in overgave gestrengeld
opnieuw laat beginnen
bij een nieuw
aangestoken liefdesvuur
willemmien
bieke: | Dinsdag, juli 06, 2004 21:01 |
Telkens weer opnieuw ontdekken, alsof er geen einde aan kan komen heerlijk. Liefs Bieke, |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, juli 04, 2004 23:03 |
Mooi.... X Annemieke |
|
will hanssen: | Zondag, juli 04, 2004 18:27 |
Weer fantastisch mooi geschreven, Willem....jij bent echt goed! Liefs, Will |
|
Irdana: | Zondag, juli 04, 2004 14:32 |
mooi liefde en natuur met elkaar verbonden groetjes Irdana | |
tim balthazar: | Zondag, juli 04, 2004 14:08 |
goed gedicht groet |
|
MayadeBij: | Zondag, juli 04, 2004 12:45 |
Prachtig! Ik heb nèt drie uur door de Overveense bossen lopen stekkeren, hmmhaha. Hoezo suf?? (verkeerd over een tuinhek gespronken met een stuk punthout in mijn kruis - autch :) gaaaaannnnn. | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 04 juli 2004 | ||
Thema's: |