oorlogs kind

oorlogs kind

wat moet je voelen als je vader gevlucht is
wat moet je voelen als je moeder haar huis verlaat
wat moet je voelen als een kind die vlucht op straat
geen huis en geen onder dak
wat moet je voelen je bent nog maar zo klein
wat moet je denken je was nog maar vijf
stil en aléén kom je in een vreemd land
stil en aléén geen oorlog meer om je heen
bang om iets tezeggen bang om tehuilen loop jij daar maar ziels alléén
wij hebben jou wel uit de oorlog gehaald maar de oorlog blijft bij jou
de mensen die hebben gevochten voor hun vaderland waren de helden van gistere

Geschreven door

jan-willem smits

Reacties op dit gedicht

jan-willem smits vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

**perdita**:	Zondag, juli 04, 2004 12:14
mooi geschreven....

()()fantasiegirl()():	Zondag, juli 04, 2004 12:04
erg mooi gesgreven ik hoop dat het helemaal ggoed komt met haar of hem...

Over dit gedicht

Auteur: jan-willem smits
Gecontroleerd door: maneschijn
Gepubliceerd op: 04 juli 2004
Thema's: [Oorlog] [Verdriet] [Liefde]