Diana in de ochtend
(voor mijn bundel Maandialogen)
...
haar nachtkleed bleef nog wat
haperen aan flarden warmtetaal
ze zuchtte nog een keer verbaal
en streek terloops de nevels glad
die nu opgelost hun lot beklagen
zij Diana, lachte ietwat zuur
toen het licht haar laatste uur
verslagen had, en ze ontstemd
haar rokken hief, en keerde
terug naar de achtergrond
van het nachtelijk schuilen
met het pruilen
van de mond
...
haar nachtkleed bleef nog wat
haperen aan flarden warmtetaal
ze zuchtte nog een keer verbaal
en streek terloops de nevels glad
die nu opgelost hun lot beklagen
zij Diana, lachte ietwat zuur
toen het licht haar laatste uur
verslagen had, en ze ontstemd
haar rokken hief, en keerde
terug naar de achtergrond
van het nachtelijk schuilen
met het pruilen
van de mond
Reacties op dit gedicht
| zonnebloem: | Zondag, juli 04, 2004 20:27 |
| beschrijft een kille ochtend na een warme lange nacht waar veel in is gebeurd, mooi geschreven | |
Over dit gedicht
| Auteur: victor van der Daelen | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 03 juli 2004 | ||
| Thema's: | ||