Ik kijk naar beneden
En zie de witte neuzen
Van mijn feloranje schoenen
Ze deinen zachtjes mee
Op de maat van de muziek
Maar mijn ogen dwalen
En mijn handen trillen
Mijn gedachten glijden zachtjes
Over de schaduwen die steeds kleiner,
Dan weer groter worden
Door de zon achter de met wolken
Bezaaide hemel
Ik zucht
En het lijkt alsof het niets waarin
Ze oplost
Mij aan lucht wil ontrekken
Ik voel de rillingen opkomen
Vanuit mijn benen
En voel mijn haren overeind gaan
Kippenvel op m’n armen
Het is koud
Ik leg mijn hoofd in m’n handen
En zucht diep
Mijn blik verdrinkt in de oneindige klanken
Die uit mijn computer komen
Mijn ogen schieten vol
En krab met mijn afgebeten nagels
Over mijn bleke wangen
Ik zucht diep
Ik mis hem…