Hunkeren (in eenzaamheid)
Ik zal je altijd wachten
Zoals de wolf de maan
in heldere zomernachten
Als jij het zegt, dan zal ik gaan
Al hoop ik op een teken
van warmte, genegenheid
Mijn hunkering zal nooit smeken
En huilen is geen wenen,
eerder natuurgezang
dat in de morgen is verdwenen
Want ik ben bang
voor elke schaduw in het licht
Ik wacht het avondrood
met aan de hemel jouw gezicht
en eenzaam in mijn dood.
**********
sunset 01-07-2004
**********
Lesley-Ann: | Dinsdag, juli 27, 2004 16:31 |
Prachtig, liefs Lesley-Ann | |
sweety538: | Donderdag, juli 01, 2004 12:26 |
Echt heel erg knap gedaan. Tja, soms is het inderdaad zo dichtbij. Net zoals liede en haat. Eng gewoon hoe dat kan overslaan! Maar euh, nice work!!! liefs sweety538 |
|
Huting: | Donderdag, juli 01, 2004 09:46 |
In een woord "PRACHTIG" Liefs, Doortje |
|
*** Lanaatje36***: | Donderdag, juli 01, 2004 07:32 |
heel mooi geschreven... knuff, Lanaatje |
|
Paul de Bruyn: | Donderdag, juli 01, 2004 07:14 |
Prachtige laatste strofe Mooi verwoord, liefde en dood staan kort bij elkaar soms... liefs Paul |
|
Auteur: sunset | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 01 juli 2004 | ||
Thema's: |