soms sta ik even stil...
te denken wat ik wil...
niet weten wat... niet je zelf zijn
kon ik de hele dag maar dansen
even weg met die pijn..
niet veel kunnen eten
soms niet beter weten...
je buikje heeft geen honger meer
het doet alleen maar pijn.. en zeer
gedachtens spoken in je kop
je ziet overal tegen op...
je voelt je zo onzeker..
vanbinnen overal pijn...
waneer komt de dag is..
dat ik mezelf weer eens kan zijn..?