Ik weet dat dit er uit ziet als een heel lang gedicht, dat is het namelijk ook. Maar het betekent echt veel voor me en eerlijk gezegd vind ik het zelf de moeite waard... Misschien dat jullie er ook even de moeite voor zouden willen nemen...
Stapje voor stapje
kom ik langzaam vooruit
mijn voeten zijn onzichtbaar
en mijn gedachten zijn alleen
Hoe kan ik antwoorden vinden
als de wereld door blijft draaien
als de mensen door blijven lopen
en ik me gedwongen voel er tegenin te gaan
er tegenin te schreeuwen
te gillen en te roepen
Hoor mij, zie mij!
ik ben hier
en ik kom
voetje voor voetje
ooit zal ik er komen
terwijl wanhoop mijn voeten vastlijmt
en mijn hart in een ijzere hand omhuld
Hoe kan ik mezelf onder ogen koemn
als ik bang ben om die persoon recht aan te kijken
als ik bang ben om eerlijk te zijn
en het pakpapier langzaam van de leugens afglijdt
jouw oordeel komt mijn kant uit
en ik stik in mijn wanhoop
ik wil kunnen leven
en ooit bereik ik het
stapje voor stapje
en voetje voor voetje
mijn hand in de jouwe
mijn hart naast jouw hart
en jouw armen om mijn eenzaamheid
we liepen altijd samen
voetje voor voetje
stukje bij beetje
samen konden we uitkomen bij het geluk
mijn leven wilde ik bij je blijven
wij samen voor altijd
geen dekens of mist die oneffenheden verhullen
en mijn angsten onzichtbaar maken
mijn leugens verzwijgen
samen moeten we er uit kunnen komen
een ik en een jij
Maar hoe kun jij leven met al mijn ellende
met mijn sadistische buien
met mijn egoïstische gedrag
en met mijn angsten voor de kleinste dingen?
Word je daar niet vreselijk moe van?
krij je daar geen genoeg van?
zul je jezelf ooit op de vlucht vinden
terwijl je voetje voor voetje
en stapje voor stapje
de dikke mist van onwetendheid instapt
en mij voorgoed zult vergeten...
want stapje voor stapje
zul jij van mij dwalen
in wanhoop zul je vluchten
maar je hart zal altijd hier blijven...
Hoe kun jij zwijgen als ik alleen maar duidelijkheid wil
hoe kun je mij negeren als ik schreeuw om aandacht
als ik er alles aan doe om op te vallen
en als ik mezelf wanhopig voor jouw voeten werp
in jouw zicht probeer te raken
respect te krijgen
zoals ik het verdien
ik ben teleurgesteld
en op deze manier
stapje voor stapje
voetje voor voetje
en stukje bij beetje
raak je me kwijt...