Ze wil zo graag dromen
Even weg uit haar wereld van pijn
Maar ze zit gevangen in een leven
Waarin ze voor altijd wakker zal zijn
Ze zou zo graag willen
Dat het verdriet even verdwijnt
Maar beseft dat dat voor haar onmogelijk is
Als opnieuw een traan in haar ogen verschijnt
Anneke v/d Wel: | Zondag, mei 14, 2006 23:22 |
Mooi verwoord! Sterkte! Liefs Anneke |
|
kom zoals je bent: | Woensdag, juni 23, 2004 13:38 |
ja heel erg mooi geschreven, ik ken het gevoel, maar er zal zeker eens een uitgang komen uit de problemen!! en even reactie op de eerste reactie die gegeven is, daar benik het niet mee eens, je kiest niet altijd voor het geen je in terecht komt!! Sterkte liefs |
|
Butterfly: | Woensdag, juni 23, 2004 11:02 |
Je kunt inderdaad niet weg uit dat leventje, maar dromen kan altijd, je kunt je WEL afsluiten voor de pijn, en je eigen wereld creeren.. het nadeel ervan is dat het nooit de werkelijkheid zal worden Sterkte Liefs |
|
*silliej*: | Woensdag, juni 23, 2004 08:08 |
heel mooi geschreven.. en ik weet wat je bedoeld.. koppie op... |
|
MayadeBij: | Dinsdag, juni 22, 2004 23:03 |
Ik word nu ècht een beetje boos. Hoe kan je gevangen zitten in een leven waar je zelf voor kiest? Niets is onmogelijk. Al eens in een jappenkamp gezeten (nou dan?) dat bedoel ik. | |
Auteur: Mysticelfje | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 22 juni 2004 | ||
Thema's: |