Bang
De stilte maakt mij bang
Als jij uitgeput je ogen sluit
Je werkt hard, te hard
Voor je gezin en thuis
Maar die vermoeide blik
’t maakt me zo bang
Ik was zo klein
Maar herinner me het zo goed
Mijn vader,
Hij zei niks meer
Mama en de arts,
Hun blikken waren neer geslagen
En ik dacht,
Ik wil mijn vader nog niet kwijt
Nu ben je moe
Want je werkt te hard
Je weet het, maar gaat door
En als ik je dan zo zie
Moe en uitgeput
En dat voor je gezin
Dan denk ik
Ik wil je nog lang niet kwijt