Ik ben ****** en heb een grote neus,maar zo ben ik geboren. Ik had geen keus. Ik belandde in een familie oh zo fijn,het kan nergens anders zo gezellig zijn.We houden van elkaar al ben ik DIK of DUN en als ik problemen met me ”vriendinnen” heb dan roep ik hun. Zij helpen me dan hun leven zuur te maken en laat ze allemaal hun zwakke plekken raken. Dat vind ik toch zo fijn om te zien..ik heb dan lol voor tien. Ik voel me stoer met me kraag omhoog en bril op me kop en doet me moeder niet wat ik wil, dan geef ik een gil en geef dr een schop. Iedereen moet luisteren naar wat ik zeg, doe je dat niet dan ren ik huilend weg. De waarheid nee dat kan ik niet aan,want dan ga ik voor de trein staan. Ik heb ook nog hobbies, oh zo fijn, wat is het toch leuk om belangrijk te zijn. Ik kan zingen, zóó mooi je wilt niet weten,maar ohjee nu ben ik weer me tekst bij Idols vergeten. Hoe kom ik nou door de rondes heen,oh wacht, ik rij wel even op de jurylid zijn been. Acteren is ook een vak apart en spelen als zombie nr.200 is mijn grote start. Schnmink heb ik niet nodig en ook de kledij is overbodig. Die rol is me gewoon gegoten en straks word ik lekker uitgevloten. Werken bij de Deka is mijn baan en ik probeer dan alle collega’s af te gaan, want zoenen is een passie van mij, de jongens staan zelf in de rij om een ritje te maken op mij. Als ik dronken ben doe ik rare dingen en kom ik er achter dat ik niet kan zingen, maar dat komt door de drank,want dat misvormt mijn mooie klank. Ja echt ik pak elke jongen die ik pakken kan, al is het een vieze oude man. In het restaurant sta ik lekker voor lul,want ik kom overal bovenuit met mijn gebrul. Westlife en Di-rect zijn mijn grote idolen, maar als ze allemaal een vriendin hebben zijn het opeens mongolen. Geld sparen, ik weet niet hoe dat moet, Dat is me mammie die dat voor me doet, want de kinderbijslag hou ik goed bij, want dan moet mammie kleren kopen voor mij. Zielig dat is wat ik eigenlijk ben, het leukste is dat ik dat natuurlijk ontken, want ik ben arrogant, dat zeg ik elke dag, want dat moet ik zeggen in de spiegel met een lach. Dat schijnt mijn zelfvertrouwen op te bouwen en me bek nee die ken ik nooit houden. Dat ze me uitschelden voor kikker, intereseert me echt geen flikker. Ik heb mooie grote ogen waar ik trots op ben. Ik kan tenminste niet zeggen dat ik niets zien ken. Ja echt ik heb een fantastisch leven en me ben blij dat ik me ”vriendinnen” heb opgegeven, want voor hun heb ik zo 10 anderen, want ik ga mezelf echt niet veranderen. Tegen me ”vriendinnen” liegen doe ik al heel lang, want voor hun reactie ben ik veelste bang. Ontkennen doe ik ook en soms ben ik stoer, dan rook ik een sigaret en lijk op een hoer. Iemand anders overal de schuld van geven doe ik met gemak,want aan wat diegene voelt heb ik lak, want ze lopen toch allemaal achter aan haar reet en doen alles voor dr in een poep en een scheet. Ik wil net als haar het middelpunt zijn.en gebeurt dat niet, dan bezorg ik haar weer wat pijn. Eigelijk ben ik jaloers op dat kind en scheld dr gewoon weer uit als me iets niet zind. Pas als iedereen overal genoeg van heeft komen ze naar me toe, maar ik begrijp echt niet wat ik fout doe. Ik ben gewoon dom en daarom zijn mijn ”vriendinnen” stom, Maar het kan me allemaal niets schelen, want ik kan alles met mijn familie delen. Ik hoef me ”vriendinnen” nee nooit meer te zien, al zal ik al die aandacht die ik dan niet meer krijg wel missen misschien. Ja al die aandacht vind ik zo fijn.
Weet je wat het is: T is gewoon heerlijk om ****** te zijn!!!!
Dit gedicht is geschreven over een kapot gegane vriendschap,het hele groepie heeft met dr gebroken, maar dr naam heb ik er niet bijgezet..alles in dit gedicht is waar en hebben we mee gemaakt of heeft ze gezegt..Andere zullen der weinig van snappen,maar voor mij is het een hele opluchting!