Het leven is doordrenkt met
bloed van onschuldigen.
Onschuldigen die niet waren en toch zijn.
Schuld is van anderen hun gezicht kunnen lezen.
De blik die ze je toegooien.
Haat is een kooi die ons allen gevangenhoudt.
Samen zitten we in deze kooi.
Allen.
Zilveren tranen vervangen door de gouden lach die op ons gezicht weerspiegelt.
Een lach die onze haat doet verdrijven.
Lachen voorhet goede en tranen laten voor het mindere. Samen lachen.
Samen zilveren tranen laten.
Liefde vol met tranen en een gouden lach, die ons blij maakt.
*~ dit is een antwoord op een gedicht van *JustMe* maar vond het zelf wel mooi.~*