Hij zat in de hoek
als een vergeten afdruk
van een liefdeloze kus en meer
De vloer dronk
zijn verdriet met plekken
van eenzaam verwaarloosde ademstoten
In herinnering
met tijden die bloed
stampten uit zijn magere lijf
Hij was minder
dan de eerste indruk
van ziekelijk zielig egocentrisme