U
Met Pijn in mijn Hart,
en Tranen in m'n Ogen,
moet ik er aan Geloven.
Ze hebben U Afgepakt.
En nooit meer terug Gebracht.
Tis nu bijna 3 jaar Geleden dat U ons Verliet,
en nog Stoppen de Tranen niet.
Ik zie het nog voor me,
hoe U lag op het Ziekenhuis-bed,
en elke Avond had ik een Stil Gebed.
Hopend dat U het zou Halen.
Hopend dat de Dokters niet zouden Falen.
En ze Faalde,
en in me hoofd blijft het Verhaal zich Herhalen.
Niemand kan U Vervangen,
U zit in m'n Hart Gevangen.
U zult me Opa nummer 1 Blijven,
en Niemand kan dat Wegdrijven!!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Lovely** | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 18 juni 2004 | ||
| Thema's: | ||