De natuur kan mij ‘dwingen’
tegen gebeurtenissen aan te kijken
doe onwezenlijk aan doen
maar mij toch verrijken
Les voor mij
Twee eksters vanmorgen op mijn pad
Belaagden een dikke rood gestreepte kat
De één erachter, de ander ervoor
Hippend en luid krijsend in koor
Nu is een kat niet zo snel van de wijs
Maar ze koos het hazenpad door ’t gekrijs
En hoog in de top van de iep
Een nestje, en ik hoorde angstig gepiep
De les voor mij ? Al is een vijand nog zo groot
Je baby,….. je verkiest niet de dood
Maar mocht hij plots voor je staan
Dan denk je daar als ouders niet aan
willemmien
Roger Bamps: | Zaterdag, juni 19, 2004 23:20 |
Héél mooi geschreven, ik weet precies wat je bedoeld. Prachtig neergezet Lommert!!! Groetjes, Roger. |
|
Annemieke van der Ven: | Donderdag, juni 17, 2004 06:34 |
Erg herkenbaar.... X Annemieke |
|
will hanssen: | Woensdag, juni 16, 2004 16:31 |
Zó is dat, Willem.......uit liefde voor je kinderen wil je als ouders, je leven geven! Liefs, Will |
|
lommert: | Woensdag, juni 16, 2004 15:14 |
( foutje) doe onwezenlijk = die. | |
Es: | Woensdag, juni 16, 2004 14:36 |
Prachtig! Ja, voor je kind ga je door het vuur.... XXX Es |
|
Irdana: | Woensdag, juni 16, 2004 14:18 |
een gedicht naar mijn hart uit liefde voort gebracht het maakt niet uit wat je op dat moment tegenkomt alleen dat je voor je kinderen opkomt heel mooi geschreven groetjes Irdana |
|