Een onevenwichtig bestaan
want steeds ga ik uit balans
de reden van mijn geboorte
kan ik mij niet herinneringen
wel het gevoel ik ben teveel
altijd moest ik weer beginnen
ademen om de hel te sieren
niets is me gegeven alleen haat
beelden uit het verleden spelen
nu de première in het heden
wanneer zal het stoppen die
slopende pijn het diepe verdriet
een beetje geluk oprechte liefde
is het enige wat ik vraag,verlang
Al was het maar één dag
dat ik dit eens beleven mag
sunset: | Zaterdag, juni 12, 2004 10:46 |
Wohw, echt een heeeeeel mooi gedicht. Liefs / sunset (en wandel met en in mijn warme genegenheid). |
|
christina: | Zaterdag, juni 12, 2004 09:46 |
van mij kan je meer dan 1 dagje krijgen lieve Robijntje ik heb genoeg van de liefde die jij zoekt daarom van mij een knuffie speciaal |
|
Ria: | Zaterdag, juni 12, 2004 08:30 |
De pijn zal eens verdwijnen Daar moet je in blijven geloven Ook ik verlang naar een beetje geluk en veel liefde, Ik hoop dat het vlug zal gebeuren Wel mooi geschreven Veel liefs Ria |
|
Auteur: schrijfveertje | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 12 juni 2004 | ||
Thema's: |