Liefdesverdriet
Zachtjes spatten waterdruppels op mijn gezicht
Ik zie jouw ogen, ze zijn op mij gericht
Je ziet mij voor het eerst en begint te blozen
Om daarna wat verlegenheid te lozen
Mensen praten zachtjes langs mij heen,
Ik hoor de stemmen maar begrijp het niet meteen
Als ik word aangetikt om daarna te ontwaken
Lijkt verliefdheid mijn hart te doen kraken
Kon ik je maar zoenen en beloven
Dat ik voor altijd in jou zal blijven geloven
Maar trouw heb ik reeds een ander gezworen
Het liet mij eenzaam achter en bevroren
Stiekem hoopte ik op een brief of gesprek
Maar steeds gokte ik op een verkeerde plek
Dan had ik het liever anders gedaan
Zodat jij nu hier voor mij had gestaan
Klassiek was die ene moeilijke dag
Dat ik jou wilde begroeten met een glimlach
Maar jij had slechts minuten tijd
En ik vervloekte romantiek en gezelligheid
Had je het lef maar om gewoon te zeggen
Je had niets uit hoeven te leggen
Dat moment mis ik nu nog het meest,
Een 'ja'was dan absoluut voldoende geweest...
(Voor Christa)