Alléén nog de herinnering
We hebben gedanst op het golven van ‘t koren
Bedwelmend van vreugde in die zomerse pracht
Diep in dromen verzonken, en samen verloren
we ons hart aan elkaar in die purperen nacht
Onze lach en ook droefheid van ‘t verlaten
schalmde over het gouden korenveld
Korenbloemen, klaprozen, we zaten
naakt in een tijdloze hemel zonder geweld
We wilden terug naar het dorpje van groen
met zijn akkers en langzame paden
De hemel gestoken in het vroege van toen
met gedachten en opgewektheid geladen
We hebben er samen vaak over gesproken
Toen, dat langzame leven dat zo vlug voorbij ging
En op onze hoofden hadden we al aren gestoken
maar bij aankomst was er alléén nog de herinnering
willemmien
westland: | Zaterdag, juni 05, 2004 10:13 |
heel mooi neer gezet,ben het helemaal met je eens.in uiting tot deze bloemenpracht.westland. | |
Diablo: | Zaterdag, juni 05, 2004 00:56 |
Een prachtig geheel! | |
bieke: | Vrijdag, juni 04, 2004 23:01 |
Mooie herinneringen moet je blijven koesteren Willem, ze zijn zo kostbaar in ons leven, soms dienen ze om verder te kunnen leven. Liefs en knuffel Bieke, |
|
shelob: | Vrijdag, juni 04, 2004 22:38 |
Mooie nostalgie, fleurig veldboeket. | |
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 04 juni 2004 | ||
Thema's: |