Als ik terug denk
aan de jaren
die voorbij zijn.
Dan besef ik
dat alles
anders had kunnen zijn
als ik de moed maar
gevonden had
om op te komen
voor mezelf.
Ik liet ze maar doen,
de zwijgplicht,
de ruzie's,
de verplichting,
het onrecht
dat me werd
aangedaan.
Ik liet ze hun
gang maar gaan.
Nu besef ik
wat dat met mezelf
heeft gedaan.
Nu is alles te laat,
ben te oud voor
alles nog te veranderen.
Ben te moe
om nog een
nieuw leven
te beginnen.
Maar 1 ding
wil ik wel proberen,
en dat is te leren
opkomen voor mezelf.
Maar dat is zeer moeilijk,
als je weet dat je ruzie krijgt
als je opkomt voor jezelf.
Maar ik moet het proberen,
want alles in het leven
kan men leren.
(zeggen ze toch)
31-05-2004
(Kan mij iemand zeggen hoe je dat doet?)