Was jij in mijn verleden misschien een vriendje
die ik opzij schoof voor een ander amusement
omdat je alles dacht te weten maar geen moer begreep
van wat er in me leefde, of wat me behaagde,
mij met gezapige correcties de kast op dreef?
Wilde jij Bach en ik Willie Alberti,
of andersom, is het allemaal oud zeer?
Hield jij van Duitse marsen en gaf ik meer om Handel
Drong jij mij keuzes op en wilde ik niet meer
Kan ik nu lachen terwijl jij zit te kissebissen?
Zit het je dwars dat ik in het volle leven
mij waar maakte terwijl jij wegzonk in het niet?
Ach manneke, ook nu ben ik niet klein te krijgen
Ik leefde met vreugde, pijn en ook verdriet.
Ik nam het volle leven, jij hebt alleen kritiek.
Van mij mag je de high-road rustig nemen.
Je zelfgenoegzaamheid heeft zo zijn eigen kwaad
Je kritiek klinkt als een holle drum helaas.
Ben jij een vriendje uit mijn kleurrijk verleden?
Dan denk ik dat ik het hierbij maar laat.