Ik voel me zo ontzettend leeg,
Als ik alleen ben zijn het alleen maar tranen die ik wegveeg.
Ik voel me zo alleen zo zonder jou,
Dat alles anders was dat is wat ik wou.
Je beslissingen snap ik wel,
Maar mijn begrip brengt me alleen maar kommer en kwel.
Ik heb een gezin maar toch heb ik niets,
Het geluk wat ik bij jou voelde dat was tenminste iets.
Ik heb gewoon verkeerde keuzes gemaakt,
En dat is hetgeen wat mijn hart nu zo verschrikkelijk raakt.
Met jou was ik gelukkiger als ik ooit kan zijn,
Mijn bestaande leven is vanaf dat moment niet half zo fijn.
Met mijn fouten zal ik moeten leren leven,
Dat zal mijn straf zijn, al hoop ik maar voor even.
Mijn verleden was al niet een héél groor feest,
Maar mijn tijd met jou is zeker de mooiste geweest.
Wat we deden zo ik zo overdoen,
Wat ik met jou beleefd heb is niet te koop voor nog geen miljoen.
Maar ik ben nou eenmaal niet geliefd in het algemeen,
Dat zal ook wel aan mezelf lioggen, naar wat ik meen.
Ik kan er ook niets aan doen, ik heb mezelf ook niet gemaakt,
Maar veel mensen kennen me niet eens, dat is wat me het meeste raakt.
Niemand geeft me ook de kans om mij te leren kennen,
Ik kan daar niet tegen, maar zal er aan moeten wennen.
Ik doe echt mijn best wel om iedereen te behagen,
Maar met mijn negatieve schijn ik iedereen te belagen.
Ik weet niet meer wat ik doen moet, en dat doet me zeer,
Alles wat me lief was, dat is nu niet meer.
Ik nam een gok, een gok naar het geluk.....
Ik gokte mis, en nu is alles stuk.