ik denk aan mijn leven
denk aan de pijn
en niets helpt
geen enkel medicijn

mijn ogen verdrinken in water
er loopt een traan langs mijn wang
ik weet ik moet door blijven vechten
maar voor hoe lang

ik schrijf in mijn dagboek
er valt een druppel op
op dat moment weet ik
dat het nooit meer stopt

de pijn zal doorgaan
de tranen blijven stromen
er zullen mij
nog veel erge dingen overkomen

het stopt niet hier
het blijft doorgaan
je moet alle pijn en verdriet
blijven verslaan

als je sterft stopt het
stopt het voor altijd
ik weet dat het hard klinkt
maar tot dan blijf je in een strijd

een strijd tegen jezelf
een strijd tegen de rest
daarom heb je al snel het gevoel
dat je je leven hebt verpest

maar het leven is niets meer
als een hoop ellende en strijd
want hoe hard het ook is
dat is de realiteit