Te veel tranen verlieten mijn ogen
Te veel pijn bezocht mijn hart
Te veel kou overvalde mijn ziel
en nog steeds verward...
Te hoge bergen zijn verkleind
Te zwarte nachten zijn verbleekt
Te kleine wonden zijn gegroeit
en mijn geest bid en smeekt...
Te groene grassen zijn gemaaid
Te hoge bomen zijn gezaagd
Te mooie dromen zijn onwerkelijk
en verlangens worden zachtjes vervaagd...
Te veel heb ik van je gehouden,
Teveel was ik je trouw
Ik laat je nu gaan,
Hoewel ik nog steeds zielsveel van je hou...