Mijn klein zonnekind,
ik hou van jou.
De manier waarop je de
mensen aan het lachen maakt
doet me denken aan een circusaapje.
Je ogen van niet-weten zijn
te helder om schuldig te zijn.
Je grijpgrage handjes pakken
het leven stevig beet,
alles in jou greep van verlangen.
’t Kan niet dat jij echt bent,
de wereld verdient jou immers niet.
Ik denk dat je thuishoort in de
fantasie van enkelen die naar de
zon kijken en jou zien teruggrijnzen.
Gemaakt uit sterrenstof,
vastgelegd in een knipoog.