Pijn onmacht en gemis
Nu zij er voorgoed niet meer is
Je mist haar armen om je heen
Voor jou was dat ‘de’ meid en verder geen
Je moet verder met je leven
Maar blijf nog altijd steken
Je wilt wel verder zonder haar
Maar krijgt dat nog steeds niet voor elkaar
Dat je haar nog steeds zo mist
Is iets wat ik natuurlijk best wist
Maar toch doet het me pijn
En heb het gevoel dat je meer de hare bent dan de mijn
Met haar zoveel meegemaakt
Dat ze voortaan altijd in jou leven bestaat
Toch hoop ik dat je ooit meer herinneringen aan mij hebt
En dat het gevoel voor haar langzaam wegebt
Ik hoop dat ik bij jou in het middelpunt zal komen te staan
Dan zal mijn liefde voor jou nooit vergaan