Ik prevel, ik bibber de bede
smeek kom, o kom toch weer
geef me toch een tweede keer
verzoen ons, bestier de vrede.
Sta op uit de duistere dood
die mijn lust te leven brak
me in zwarter zwart stak
dieper dalend dan hoogste nood.
Weeklagen voeden de wind
zure tranen vullen de regen
vervloek mijn ellende en zegen
de liefde die ons boeit en bindt.
Baar de golven uit de zee
waarin ik driest verdronk,
werp weer op wat ooit bezonk
en geef deze woorden zin mee.
Anton van Amerongen: | Zondag, mei 23, 2004 23:20 |
Evengoed heel lief van je, Maya! Slaap lekker, Anton |
|
MayadeBij: | Zondag, mei 23, 2004 23:11 |
Oei, dat is geen gemakkelijk verzoek.. Niet van even knippen met de vingers en klaar is maya.. nuja, een slaap lekker kus en knuffel ook goed voor vanavond? Smakka! | |
Auteur: Anton van Amerongen | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 23 mei 2004 | ||
Thema's: |