Dag mevrouw zwaan
Geruisloos strijkt ze neer op het water
Met opgeheven hoofd kijkt ze om zich heen
Zo stil dat elke ademhaling gehoord kan worden
Stralen van haar pracht weerkaatsen in het meer
En zelfs de mooiste diamanten halen het niet
Bij de trots die in haar ogen te zien is
Vredig kijkt ze een laatste keer om zich heen
Zachtjes spreidt ze haar vleugels en vliegt
Laat ze zich leiden door de wind
Naar ver, heel ver achter de horizon
Met opgeheven hoofd kijkt ze om zich heen
Zo stil dat elke ademhaling gehoord kan worden
Stralen van haar pracht weerkaatsen in het meer
En zelfs de mooiste diamanten halen het niet
Bij de trots die in haar ogen te zien is
Vredig kijkt ze een laatste keer om zich heen
Zachtjes spreidt ze haar vleugels en vliegt
Laat ze zich leiden door de wind
Naar ver, heel ver achter de horizon
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Butterfly | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 23 mei 2004 | ||
| Thema's: | ||