Meestal maar voor even
In alle vroegte van de dag
hoort hij de vogels, hun gezang.
Als hij wil, kan, en mag
waarheen is dan zijn drang?
In alle vroegte van de morgen
ziet hij de zon, haar kracht.
Dood, geboorte, blijheid, zorgen.
Het komt meestal onverwacht.
In alle vroegte van het uur
doen hem de ogen tranen.
Soms is hij vol vuur
dan zichzelf weer manen.
En in het najaar van zijn leven
komt ook naar boven wellen:
- meestal maar voor even -
‘ meer zijn zegeningen tellen ’
willemmien
bieke: | Maandag, mei 24, 2004 20:17 |
Een prachtige poezie Willem Liefs Bieke, |
|
shelob: | Zondag, mei 23, 2004 22:46 |
Ja zegeningen tellen moet in het najaar, voor de winter er aan komt sluipen. | |
jazzzz: | Zondag, mei 23, 2004 12:51 |
en pluk de dag, iedere dag opnieuw :) liefs, |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, mei 23, 2004 09:29 |
Volgens mij schrijf jij je zegening op keer op keer... X Annemieke |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 23 mei 2004 | ||
Thema's: |