mijn lieve poes
welke liefde wil je met me delen
onder het zonlicht van de lamp
jij ook
wacht op het geluid van voetstappen
in deze gang
die uitkomt op deze andere wereld
waar men danst, waar men drinkt
zonder er stil bij te staan, volgens de dag van de kalender
wij wachten hier op de stilte
en ik kijk je in veel te menselijke ogen
er zijn zoveel zaken, gelukkig,
die jij niet weet
je kan het leed niet uitleggen
dat je ziet in mijn ogen,
ook niet waarom ik deze lijnen neerkrabbel op een blok papier
die, dikwijls, je dient als nachtkussen
en ik kan mezelf niet uitleggen
welke vreugde je vindt in het spelen met het potlood
waarmee je alle hoeken van de kamer hebt afgedweild.
Maar als ik je rug streel,
En jij likt mijn lippen,
Dan verstaan wij elkaar
En deze wereld van ons volstaat ons
Voor deze enkele momenten
(3 januari 1988;
vertaald uit het Frans op 22 mei 2004)
Auteur: rosseel eric | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 22 mei 2004 | ||
Thema's: |