Je tijd
Ik peinsde en verlangde:
‘O, avondrood, kom mij strelen
Geef een heldere hemel,
en sterren als juwelen.’
Ik weet een plek voor mij.
‘k Ga zitten bij mijn oude boom.
Jij begeleid me aan je hand,
naar jouw gedachtestroom.
Waar ‘t denken bijna stilstaat.
Waar je sappen traag stromen.
Ervaren in mijn hele lijf,
en even blijven dromen.
Die stroom mij geven, op te nemen.
Je stilte en je intimiteit
Eén minuut maar van je leven,
zal zijn voor mij een eeuwigheid
willemmien
Annemieke van der Ven: | Donderdag, mei 20, 2004 18:34 |
Dromerig mooi... Liefs Annemieke |
|
Danty.nl: | Donderdag, mei 20, 2004 15:57 |
..................JAAAAH ZEG IK........................ | |
Irdana: | Donderdag, mei 20, 2004 12:32 |
mooi en prachtig verwoord gedicht het verlangen dat komt uit je ziel naar boven gezien door de schittering in je ogen groetjes Irdana |
|
Es: | Donderdag, mei 20, 2004 11:39 |
Prachtig, dat verlangen erin...heel mooi neergezet! XXX Es |
|
Sponsvliegje: | Donderdag, mei 20, 2004 11:24 |
Mooi gedicht en mooi omschreven! Liefs, Elz |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Goony | ||
Gepubliceerd op: 20 mei 2004 | ||
Thema's: |