nu al lang zwijg ik
de drang om te schrijven was et niet
maar soms komt dat trug nu door een lied
en dan krijgt die knop in je hoofd en klik

een die zegt schrijf iets
laat iets van je horen
schrijf iets om jezelf te bekoren
en dan is er slechts ng niets

jen gedachten zwijgen voor even
iets wat al weken anders is
en iets dajt je zeker niet mist
maar dan gaan ze door van waar ze waren gebleven

die gedachten die je al lang bezig houden
gedachten die je diep doen nadenken
maar waarop nix je een antwoord kan schenken
en soms wil je dat zelf zo houden

als de andren ze willen beantwoorden
laat je hen niet uitspreken
en zo kan je nix bij leren
want hun spreken dat verstoor je

is het mss omdat je de waarheid niet kennen wil
of omdat je te bang bent om ze te aanvaarden
nix kan die vragen opklaren
want jen gedachten blijven daarover stil

je kan alles zeggen zelfs al meen je het niet
maar in je zelf in jen gedachten word je verraden
zij zeggen iets anders, zeer raar
soms word je ervan kierewiet

of mss wil je hen niet aanhoren
omdat je jen eigen wil geloven
of mss jen eigen bedotten
en zo jen gedachtengang niet storen

want je maakt je zoveel wijs
en je gelooft het ng zelf ook
want je bent een domme kloot
die zoals veeleer mis is

al jen opvattingen over het leven
over alles wat er is
die zijn grotendeels mis
en daarom zouw je beginnen te beven

want de gedachte dat je mis zouw kunnen zijn
is zo schrik aanwekkend
want zouden sommige gedachten die bedekken
ook mis zijn, al zijn ze ng zo klein

en dan verlies je jen masker
dat je opzette voor de wereld rondom je
en dan de echte jij zien, doen zij
en dan wordt je wakker

uit een droom die jen nacht verstoorde
een droom die levensecht leek
en je bent bleek
van de angst van hoe je van het leven verloor