Studentenvereniging, oh, wat een lol
Je zuipt je lam en wordt licht in je bol
Het bier dat rijkelijk vloeit, laat je praten
Maar voor een nuchter persoon is het niets meer dan blaten
En onder het mum van “gezellig” en “leuk”
Durf je veel meer, en ligt snel in een deuk
Zo kun je beledigen, “want ja, je bent dronken”
En alles vergeten, wanneer niet meer beschonken.
Maar confronteer je ze er later mee
Dan zijn ze opeens met alles tevree.
Ze geven het toe en zeggen “mijn schuld”
Want dezelfde avond wordt er weer geluld.
Hoe anders dan hypocriet is dit te noemen?
Een tekort aan zelfcontrole begint op te doemen.
Ze zijn samen stoer en ze zijn samen sterk
Dat is daar de afspraak, maar niet buiten het perk
En na acht jaar gestudeerd te hebben
Terwijl hun hersencellen weg zaten te ebben
Na het verlaten van de sociëteit
Zoeken ze andere losers, voor het verkwisten van tijd.
Gezellig zo’n gemeenschap met domme mensen
Die vinden je stoer, voldoen aan je wensen
En het enige wat je moet doen om contact te leggen
Is op een avond even “Biertje?” zeggen…