Als een vrouwenbuik
(een heuvelrug, een mesthoop,
en nog veel meer,
in de boodschappentas
van mijn verbeelding)
spant zich
de wereld. Grijs
wordt zwart, vanavond
wit - en morgen?
Mijn vingermes haakt
in het maagdenblauw
der hemel,
en slurpt, erachter,
aan het slijm der
ingewanden.
(1968)
Auteur: rosseel eric | ||
Gecontroleerd door: 260580 | ||
Gepubliceerd op: 16 mei 2004 | ||
Thema's: |