Mijn schilderij
Ik kijk naar de vrouw op het schilderij
Ze staart over het donkere water
Wat zouden haar gedachten zijn
Nu de tijd verstrijkt wordt het steeds later
Zij wacht daar in de koude nacht
Op wat er ooit nog komen zal
De kinderen liggen in hun bed
Zij voelt zich alleen in het grote heelal
Een eeuw geleden stond ze daar
En tuurde door de duisteren nacht
Met achter haar de kleine hut
Het leven heeft haar geen geluk gebracht
Nu staat ze op mijn schilderij
Nieuw en vers ruikt nog het doek
Maar het verhaal wat word verteld
Hoort eigenlijk thuis in een boek
Haar man voert op het water in de boot
Zij ziet haar leven langzaam voorbijgaan
Zal hij ooit terug keren met de vis
Het is een hard en moeilijk bestaan
Honger en kou zijn nu haar deel
En toch heeft ze het vertrouwen
Dat er een betere tijd komen gaat
Zo gelukkig als toen ze net trouwde
De vrouw gaat binnen in de hut
Probeert zich een beetje te warmen
Het laatste hout ligt op het vuur
Zij zou zo graag haar man omarmen
De slaap wint het van haar waken
Langzaamaan verglijd zo de nacht
De ochtend komt met heel veel leed
Als haar liefste dan word thuis gebracht
Levenloos is zijn koude lichaam nu
Die kou heeft het gewonnen vannacht
Ondanks haar smekende gebed
Dit had ze toch nooit verwacht
Ik heb bewondering voor de schilderes
Die dit verhaal met haar penseel
Zo tot leven heeft kunnen brengen
Het is een zo mooi wonderlijk geheel
Gevangen door de schoonheid van het doek
Blijf ik nog lang kijken naar het verhaal
hiljaa: | Vrijdag, april 08, 2005 09:32 |
heb er al enkele meer gelezen van jou gedichten bij de deze sta ik wat langer stil het is prachtig hoe je een schilderij kunt bespreken! ik schilder zelf ook ,maar zo besproken prachtig! knufliefs--hiljaa-- |
|
Ton Rijkers: | Dinsdag, mei 11, 2004 20:59 |
Hoi Govderdina, Weer een beetje beter ben ik thans en dus ben ik hier weer. De hele beschrijving die je hier geeft ...komt ons erg bekend voor want je charmante dochter...ja welke van de drie nou hè... heeft ons volledig op de hoogte gebracht Het was ons een voorrecht om het voor jou te doen want ergens ben jij een heel bijzondere vrouw....die trouwens heerlijke soep kookt. Dit laatste betekent echter wel dat je nog niet van ons af bent hoor...Hahahaha Groetjes van Ans en To |
|
arie: | Zondag, mei 09, 2004 23:40 |
Net als het doek, beschrijf je zeer helder de gevoelens die ze overbrengt Liefs, Arie |
|
Jessica de jong: | Zondag, mei 09, 2004 21:52 |
Mooi geschreven Op het doek is het of het verhaal nog meer tot leven komt Een puur en wonderlijk gedicht Net als het schilderrij Kus Jessica p.s. Fijne moederdag ;-) |
|
Irdana: | Zondag, mei 09, 2004 17:38 |
een prachtig verwoord gedicht goverdina ja en zoiets gebeurde namenlijk vaak bij vissers vrouwen dat zij hun man nooit meer terug zagen toen ze om hun brood te verdienen de zee op gingen moet vast een pracht van een schilderij zijn dat jij er zo van onder de indruk bent dat jij er zo'n prachtig gedicht over kunt schrijven lieve groetjes en een fijne avond Irdana |
|
Meisie: | Zondag, mei 09, 2004 17:36 |
Mooie geschreven x Meisie x |
|
Auteur: Goverdina | ||
Gecontroleerd door: Frummel | ||
Gepubliceerd op: 09 mei 2004 | ||
Thema's: |